Ang Alamat ng Lahing Tagalog

Noong araw ay may dalagang nagngangalang Simang.  Napakaganda niya kaya’t maraming binatang nangingibig sa kanya.  Halos wala na siyang itulak-kabigin sa mga ito.

Isang araw ay nagpasya si Simang:

"Sinuman sa inyo ang makapagdala sa akin ng isang malaki at buhay na sawa ay pakakasalan ko.  Hindi agad nakasagot ang mga binata.  "Sawa? Mahirap humuli ng isang sawa".

Sa wakas ay tumayo ang binatang si Ilog.

"Mahal kong Simang", sabi niya.  "Ang lahat ay gagawin ko para sa iyo".

Humanga ang lahat sa salitang binitiwan ni Ilog.  Nang tumayo at umalis ang binata, ni isa man ay walang nagkalakas ng loob na sumunod.

Matagal na panahon ang nagdaan.  Sabik ang lahat na malaman kung ano na ang nangyari kay Ilog.  Kakaba-kaba rin si Simang.  "Huwag po sanang mapahamak si Ilog", bulong niya sa sarili.  Iyon pala’y mahal na mahal na rin ni Simang ang binata.

Naghiyawan sa saya ang lahat ng bumalik si Ilog.  Hawak niya sa isang kamay ang ulo ng nagpupumiglas na sawa habang ang isang kamay ay pumipigil sa buntot nito.  Nagpalakpakan ang mga tao.

"Mabuhay si Ilog! Mabuhay!"

Dinala ni Ilog ang sawa kay Simang.  "Para sa iyo, mahal ko", wika niya.

Noon naman ay dalawang sundalong Espanyol ang dumating.  Napansin nila ang kaguluhan.  Lumapit sila upang mag-usyoso.  Ngunit hindi nila napansin ang pinagkakaguluhang sawa na hawak ni Ilog.  Ang napansin nila’y ang kagandahan ni Simang.

Lumapit pa ang mga dayuhan kay Simang.  Itinanong nila sa dalaga ang pangalan ng lugar na iyon.

Ngunit hindi sila napansin ni Simang dahil sa buong paghanga itong nakatingin kay Ilog.

Itinaas ni Ilog ang ulo ng sawa saka binitiwan ng isang kamay ang buntot nito.  Biglang nilingkis ng sawa si Ilog.

"Eeeek!" sigaw ni Simang.  "Ilog! Tagain mo!"  Hinugot ni Ilog ang itak sa kanyang baywang at tinaga ang sawa.  Naputol kaagad ang buntot ng sawa.  Tumalsik ang masaganang dugo, ngunit tila buhay na gumagalaw-galaw pa ito.

"Eeeek!" muling sigaw ni Simang.  "Taga, Ilog! Taga, Ilog!"

Sa kabila ng kaguluhang naganap, hindi naalis ang pagkatitig ng mga Espanyol sa dalaga.  Muli, tinanong nila si Simang.

Sumigaw si Simang,  "Taga, Ilog! Taga, Ilog!"

At yung ang pinagmulan ng lahing tagalog.

Alamat ng Malapad na Bato

Noong unang panahon, sa isang bayang malapit sa ilog Pasig, may isang malaking bato na kilala bilang Malapad-na-Bato. Ang batong ito ay natatangi dahil sa laki at lapad nito. Maraming mga tao ang naniniwala na ito’y pinamumugaran ng mga espiritu at anito.

Ayon sa alamat, may isang matapang na mandirigma na nagngangalang Lakandula. Si Lakandula ay kilala sa kanyang tapang at kagitingan. Isang araw, nagpasya siyang maglakbay upang makita ang Malapad-na-Bato at malaman kung ano ang misteryo sa likod ng kakaibang bato na ito.

Sa kanyang pagdating, nakita niya ang mga tao na nag-aalay ng pagkain at bulaklak sa Malapad-na-Bato. Sabi ng mga tao, ito raw ay para sa mga espiritu na naninirahan sa bato upang hindi sila magalit at magdala ng kapahamakan sa kanilang bayan.

Ngunit si Lakandula ay hindi natakot. Sa halip, lumapit siya sa bato at humarap dito nang buong tapang. Sinabi niya, "Kung tunay ngang may mga espiritu sa batong ito, ipakita ninyo ang inyong sarili at ipakita ang inyong kapangyarihan!"

Walang anu-ano’y biglang nagdilim ang kalangitan at kumulog nang malakas. Isang malaking alon ang bumangga sa Malapad-na-Bato at mula dito, lumabas ang isang matandang lalaki. Ang matandang lalaki ay may mahabang balbas at puting damit.

"Salamat, Lakandula", sabi ng matanda. "Matagal na kaming naipit sa batong ito. Kami’y mga espiritu ng kalikasan na pinarusahan ng mga diyos dahil sa aming paglabag sa kanilang mga utos. Sa pamamagitan ng iyong tapang, nabigyan kami ng pagkakataon na makalaya".

Nagpasalamat ang mga espiritu kay Lakandula at bilang gantimpala, binigyan siya ng matandang lalaki ng isang mahiwagang anting-anting na magbibigay sa kanya ng lakas at proteksyon. Mula noon, ang Malapad-na-Bato ay naging isang simbolo ng tapang at paglaya.

Ang mga tao sa bayan ay nagpatuloy sa kanilang buhay nang may bagong pag-asa at paggalang sa kalikasan. Ang Malapad-na-Bato ay naging isang bantayog ng kanilang bayan, isang paalala na sa kabila ng mga pagsubok, ang tapang at pananampalataya ay magdadala ng kalayaan at kasaganaan.

Alamat ng Malapad-na-Bato